Ομοφυλοφιλία
ομοφυλοφιλία [GR], homosexuality [EN], homosexualité [FR], homosexualität [DE]
Η ομοφυλοφιλία ορίζεται ως η ερωτική έλξη ή/και επαφή ατόμου προς άτομο του ιδίου φύλου. Συχνά αντιπαρατίθεται με τις έννοιες της ετεροφυλοφιλίας (έλξη για το αντίθετο φύλο) και της αμφιφυλοφιλίας (έλξη και για τα δύο φύλα). Ο όρος ομοφυλοφιλία δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τον γερμανό ψυχολόγο Karoly Maria Benkert. Παρόλο που ως όρος είναι νέος, οι συζητήσεις για τη σεξουαλικότητα [sexuality] γενικότερα και την έλξη για το ίδιο φύλο ειδικότερα έχουν προκαλέσει το φιλοσοφικό ενδιαφέρον από το Συμπόσιο του Πλάτωνα μέχρι τη σύγχρονη θεωρία queer [queer theory].
Ένα κεντρικό θέμα που προκύπτει από την θεωρία queer είναι το κατά πόσο η ομοφυλοφιλία και, ως εκ τούτου, η ετεροφυλοφιλία και η αμφιφυλοφιλία αποτελούν κοινωνικά προϊόντα ή καθοδηγούνται καθαρά από βιολογικές δυνάμεις. Παρόλο που ομοφυλοφιλικές πρακτικές εμφανίζονται στις περισσότερες κοινωνίες, οι σύγχρονοι/ες θεωρητικοί (επηρεασμένοι/ες από τις θεωρίες του Michel Foucault) πιστεύουν πλέον ότι η ανάπτυξη μιας διακριτής ομοφυλοφιλικής ταυτότητας αποτελεί ένα κοινωνικο-ιστορικό φαινόμενο το οποίο δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις ιστορικές περιόδους. Ωστόσο, έχει αποτελέσει ένα χαρακτηριστικό του ανθρώπινου πολιτισμού από την αρχή ακόμα της ιστορίας. Γενικά, πιο χαρακτηριστική θεωρείται η περίπτωση της αρχαίας Ελλάδας, όπου ορισμένες μορφές ερωτικής έλξης και σεξουαλικής απόλαυσης μεταξύ ανδρών αποτελούσαν συχνά ένα καθιερωμένο και αποδεκτό τμήμα του πολιτισμού. Σε κοινωνίες που ελέγχονταν από αβρααμικές θρησκείες, ο νόμος και η εκκλησία αντιμετώπισαν την ομοφυλοφιλία σαν μια καταπάτηση του θεϊκού νόμου, σαν ένα έγκλημα ενάντια στη φύση, το οποίο ασκείται από επιλογή και υπόκειται σε αυστηρές τιμωρίες που φτάνουν μέχρι τη θανατική ποινή. Κατά τον 20ό αιώνα, η ομοφυλοφιλία έγινε αντικείμενο αξιόλογων μελετών και διαλόγου στις δυτικές κοινωνίες, ειδικά μετά το κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων που ξεκίνησε το 1969. Ενώ παλαιότερα την αντιμετώπιζαν σαν μια θεραπεύσιμη παθολογική ή πνευματική ασθένεια, πλέον γίνεται προσπάθεια να κατανοηθούν οι βιολογικές, ψυχολογικές, πολιτικές, κοινωνικές, γενετικές, ιστορικές και πολιτισμικές ποικιλίες της σεξουαλικής πρακτικής και ταυτότητας. Η νομική και κοινωνική θέση των ατόμων που εμπλέκονται σε ομοφυλοφιλικές πράξεις ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό ανά τον κόσμο, ενώ σε ορισμένα μέρη παραμένει ένα αντικείμενο ένθερμης αμφισβήτησης στο πλαίσιο πολιτικών και θρησκευτικών διαλόγων.
Φοιτητική ομάδα Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών Λεξικογραφίας: Αναγνωστόπουλος Ιωάννης, Δρακοπούλου Μαρία, Ελευθερίου Δέσποινα, Κούτρα Αλεξάνδρα, Κρομμύδα Ευθαλία, Μαρίν Μαρία,Τριανταφύλλη Ευαγγελία, Τρυπαναγνωστοπούλου Σοφία, Φωκάς Γεώργιος (επιμέλεια Δρ. Ευτέρπη Μήτση)
