Σεξουαλικότητα

Από Fylopedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση


σεξουαλικότητα [GR], sexuality [EN], sexualité [FR], sexualität [DE]

Η σεξουαλικότητα, κατά τον φεμινισμό, είναι δημιούργημα κοινωνικό και αποτελεί μέσο τόσο καταπίεσης όσο και αγώνων υπέρ της απελευθέρωσης της γυναίκας. Οι φεμινιστές/τριες θεωρητικοί επιχειρούν να αποδείξουν πως η σεξουαλικότητα, το κοινωνικό φύλο [gender] και η αναπαραγωγή αποτελούν διαφορετικά συστήματα επιβολής εξουσίας παρά ένα ενιαίο.

Στα 1960, η Kate Millett εισάγει για πρώτη φορά τον όρο σεξουαλική πολιτική [sexual politics] ο οποίος αποτέλεσε την έναρξη της ανάλυσης των σχέσεων επιβολής εξουσίας από τους άντρες στις γυναίκες. Στα 1970, κυρίως λόγω της εξέλιξης του λεσβιακού φεμινισμού [lesbian feminism] σε πολιτική στάση, αναθεωρήθηκε ο τρόπος κατά τον οποίο οι άντρες διαμορφώνουν τη γυναικεία σεξουαλικότητα μέσω είτε πρακτικών όπως ο βιασμός είτε αντιλήψεων όπως η μυθοποίηση του κολπικού οργασμού. Στις δεκαετίες 1970 και 1980, πολλοί/ές φεμινιστές/τριες συγγραφείς ασχολήθηκαν με τη γυναικεία σεξουαλικότητα επιχειρώντας να την επαναπροσδιορίσουν από μια γυναικεία οπτική. Προς τα τέλη του 20ού αιώνα, ο γαλλικός φεμινισμός [French feminism] συνετέλεσε στην καλύτερη κατανόηση της γυναικείας σεξουαλικότητας κυρίως μέσω των απόψεων της Luce Irigaray και της Julia Kristeva.

Ο φεμινισμός πιστεύει πως ο έλεγχος που ασκούν οι άντρες στην αναπαραγωγή και στη γυναικεία σεξουαλικότητα είναι βασική πρακτική της πατριαρχίας [patriarchy]. Από αυτό συνάγεται ότι η σεξουαλικότητα αντικατοπτρίζει τους κοινωνικο-πολιτικούς θεσμούς που καθορίζουν τη ζωή και τη συνείδηση του υποκειμένου [subject].

Η γυναικεία σεξουαλικότητα πάντα θεωρούνταν ως υποκείμενη στην αντρική, καθώς και ως κάτι που πρέπει να ελέγχεται από την κοινωνία μέσω περιορισμών στη γυναικεία συμπεριφορά, χωρίς να προβλέπει αντίστοιχες πρακτικές και για την αντρική. Έτσι έχουμε παραδείγματα επιβολής αγνότητας στις γυναίκες, αλλά και ακραία παραδείγματα, όπως είναι ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γενετικών οργάνων σε κάποιες κοινωνίες ως μέσο ακύρωσης της γυναικείας σεξουαλικότητας, και ο φόνος τιμής από συγγενείς της γυναίκας.

Η φεμινιστική στάση στο θέμα της γυναικείας σεξουαλικότητας έχει δύο σκέλη: το ένα έχει να κάνει με το δικαίωμα των γυναικών να έχουν σεξουαλική επαφή με όποιον/α αυτές επιθυμούν και όποτε το επιθυμούν. Το δεύτερο αφορά το δικαίωμα των γυναικών να αρνηθούν να έχουν επαφή και η σεξουαλικότητά τους να γίνει κοινωνικά αποδεκτή είτε αυτή είναι ετεροφυλόφιλη είτε ομοφυλόφιλη ή οποιασδήποτε άλλης μορφής.



Φοιτητική ομάδα Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών Λεξικογραφίας: Αναγνωστόπουλος Ιωάννης, Δρακοπούλου Μαρία, Ελευθερίου Δέσποινα, Κούτρα Αλεξάνδρα, Κρομμύδα Ευθαλία, Μαρίν Μαρία,Τριανταφύλλη Ευαγγελία, Τρυπαναγνωστοπούλου Σοφία, Φωκάς Γεώργιος (επιμέλεια Δρ. Ευτέρπη Μήτση)