Πρώτο κύμα

Βασικοί θεμελιωτές και εκφραστές στη Δύση του πρώτου κύματος του φεμινιστικού κινήματος υπήρξαν στην Μεγάλη Βρετανία, πέρα από τις Emmeline (μητέρα) και Christabel (κόρη) Pankhurst, ιδρύτριες του μαχητικού κινήματος των σουφραζετών (τέλη του 19ου-μέσα 20ου αιώνα), η Mary Wollstonecraft με το μνημειώδες έργο της A Vindication of the Rights of Woman (1792) και o John Stuart Mill με το The Subjection of Women (1869). Στην Αμερική ξεχωρίζουν η Margaret Fuller με το «Η Μεγάλη Μήνυση. Άντρας εναντίον Αντρών, Γυναίκα εναντίον Γυναικών» [“The Great Lawsuit. Man versus Men, Woman versus Women”] το 1843, καθώς και η Σύνοδος στο Σένεκα Φωλς [Seneca Falls Convention] το 1848, όπου με πρωταγωνίστριες την Elizabeth Cady Stanton και την Lucretia Mott διακηρύχτηκαν τα θεμελιώδη αιτήματα για τα δικαιώματα των Αμερικανίδων γυναικών (Rendall 1985: 227-28, 300-01). Στη Γαλλία, όπου οι πολιτικές ανακατατάξεις και ευνόησαν, αλλά μακροπρόθεσμα μάλλον εμπόδισαν το κίνημα των γυναικών να αναπτυχθεί, αξίζει να σημειωθεί η δράση της Jeanne Deroin, ακτιβίστριας, αρθρογράφου στο κομβικής σημασίας περιοδικό La Voix des Femmes (1848), και εκδότριας του L’Opinion des Femmes (1848-49).